W pogoni za czasem ...

... który przyspiesza wciąż i wciąż i moje próby dogonienia go spełzają na niczym. Na szczęście są wyzwania, i jak sobie coś postanowiłam to trzeba to zrealizować.
12 czapek w jeden rok zmobilizowało mnie do odkurzenia bloga. Czasami nie wiem jaki dzień tygodnia mamy, bo, że Wielkanoc tuż tuż to przypominam sobie zaglądając na Wasze blogi :(

Nie chcę się żalić, bo myślę, że to wszystko chwilowe i przyjdzie taki dzień, że będę miała dużo do pokazania :)
Dziś skromnie, moje czapeczki marcowe ... za oknem plucha i zawierucha, a jajeczkom na parapecie jest cieplutko i przyjemnie :D

Wiosna była i przysnęła gdzieś w kąciku, wcale się jej nie dziwię ... mi też chce się spać okrutnie, ale jak bije się rekordy w nie-spaniu i pracowaniu to co się dziwić.

Wena też o mnie zapomniała, albo się obraziła - w sumie to jej też się nie dziwię, też bym się pogniewała ... kiepski ze mnie przyjaciel :((( Tylko są takie sytuacje, że ja sama nie wiem czy to jeszcze ja, czy może ktoś inny.

Jutro moje starsze dziecię pisze sprawdzian na koniec 6 klasy (dopiero zaczynała!!! Jak ten czas szybko leci?!). Potrzymacie ze mną kciuki???
Uciekam podawać antybiotyk młodszemu (zagościła szkarlatyna, fuj!) i dzwonić do doktora, bo to dusza człowiek a nie lekarz.

Buziaki Kochane i do następnego!